ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ;

Σήμερα, στα πλαίσια της επετείου της «αντιφασιστικής νίκης των λαών», τα κομμούνια του δήμου Καισαριανής εγκαινιάζουν το «Μουσείο Εαμικής Εθνικής Αντίστασης», στα οποία θα παρευρεθεί και ο αρχικουκουές Κουτσούμπας”. Προφανώς, για να συνδυαστεί η δράση του βουλγαροπροδοτικού ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με την σοβιετική νίκη.

Αλλά, ποια ήταν η γνώμη των ιδίων των Σοβιετικών για τους εν Ελλάδι υποτακτικούς τους; Αντι άλλης απαντήσεως, σας παραθέτω από το πλουσιότατο αρχείο μου, το κύριο άρθρο της «Ελευθεροτυπίας» της 15ης Απριλίου 1980, υπογεγραμμένο από τον εκδότη της, καπετάν-Κίτσο Τεγόπουλο, υπό τον ενδεικτικό τίτλο «Πουθενά Ελλάδα;»:

«Τη στιγμή ακριβώς που γιορτάζουμε τα 39 χρόνια της αντίστασης των οχυρών των συνόρων μας στον καταυλισμό της ναζιστικής εισβολής, συνέπεσε και η προβολή στην ελληνική τηλεόραση του επεισοδίου της σειράς «Βαρβαρόσα», του αφιερωμένου στον πόλεμο των Γερμανών κατά της ΕΣΣΔ, και ιδιαίτερα την απελευθέρωση των Βαλκανίων.

Και οι Έλληνες θεατές οι οποίοι, δίχως εξαίρεση, έχουν συναρπαστεί από την έξοχη αυτή αμερικανοσοβιετική συμπαραγωγή, που ξαναφέρνει στη μνήμη τους ηρωισμούς των πατέρων τους, διαπιστώνουν με απέραντη πικρία ότι από την ταινία της απελευθέρωσης των Βαλκανίων λείπουν εντελώς οι αγώνες αυτοί των πατέρων τους.

Ούτε ο πόλεμος του 1940-41, ούτε η εθνική αντίσταση μνημονεύονται στο επεισόδιο της 7ης Απριλίου που είδαμε από την ΕΡΤ. Λες και δεν υπήρξαν οι Γοργοπόταμοι και οι άλλες μεγαλειώδεις εξάρσεις της αντίστασης, το Κούρνοβο, τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, οι Καισαριανές και τα θυσιαστήρια της λευτεριάς. Και είδαμε στο φιλμ του «Βαρβαρόσα», το αφιερωμένο στην απελευθέρωση των Βαλκανίων, την εισβολή των Γερμανών μόνο στη Γιουγκοσλαβία στις 6 Απριλίου 1941, ενώ έγινε ταυτόχρονα και στην Ελλάδα.

Είδαμε, λοιπόν, τον πόλεμο της αντίστασης στη Γιουγκοσλαβία, υπό τη γενναία ηγεσία του Τίτο. Είδαμε ακόμα και το αλβανικό και το βουλγαρικό αντάρτικο στα σοβιετικά επίκαιρα, αλλά δεν είδαμε ούτε μια εικόνα, δεν ακούσαμε ούτε καν μια μνεία των ελληνικών αντιστασιακών οργανώσεων κατά την κατοχή. Χάθηκαν, λοιπόν, μερικά μέτρα φιλμ τότε για να αφιερωθούν στους αγώνες των Ελλήνων; Και όμως, οι σοβιετικοί είχαν στα ελληνικά βουνά στρατιωτική αποστολή και συνεργεία. Να καταστράφηκε άραγε μέσα σε 39 χρόνια που πέρασαν το αποδεικτικό υλικό της ελληνικής εθνικής αντίστασης;

Πρέπει να σημειωθεί, ότι τη βδομάδα που πέρασε η παράλειψη συζητήθηκε πολύ και με πικρία ανάμεσα στους βετεράνους της αντίστασης και στους δημοκρατικούς πολίτες. Και το συμπέρασμα ήταν απογοητευτικό. Διώκεται από το κράτος της δεξιάς η εθνική μας αντίσταση, αλλά να λησμονείτε και από τους συμπολεμιστές της  και να μην μνημονεύεται στην ιστορία των λαϊκών αγώνων της Ευρώπης, είναι μια πράξη που γεννά αφάνταστη πικρία και δίνει την εντύπωση ενός διωγμού και από την άλλη ιδεολογική όχθη».

Τα συμπεράσματα δικά σας!

(ΥΓ): Την προδοσία πολύ αγάπησαν, τους προδότες κανείς!