Άλλο ένα γεγονός της ΜΑΤΩΜΕΝΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ τον Σεπτέμβριο του 1944, και
Ένα ακόμη δείγμα της ΗΘΙΚΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ της Αριστεράς!
Η τελευταία οργανωμένη μαζική σφαγή και με απόφαση της ανωτάτης ηγεσίας του ΕΑΜ/ΚΚΕ Πελοποννήσου –Μπλάνας, Μπελογιάννης, Κουλαμπάς- έγινε στη Βέργα Πυλίας.
18 θύματα ήταν από τους Γαργαλιάνους και την Κυπαρισσία και ο ιατρός Αλιφέρης από τον Μελιγαλά.
18 θύματα ήταν από τους Γαργαλιάνους και την Κυπαρισσία και ο ιατρός Αλιφέρης από τον Μελιγαλά.
(Η απόλυτα τελευταία μαζική σσφαγή ήταν 28 νέων στον Μυστρά στις 12 Οκτωβρίου 1944, θέμα μελλοντικής ανάρτησης).
Ο πρώτος εξ αριστερών είναι ο Διακουμογιαννόπουλος
Τήν 16η Νοεμβρίου 1955, ἡ ἐφημερίδα “ΣΗΜΑΙΑ” τῆς Καλαμάτας δημοσίευσε ἕνα φρικιαστικό διάλογο μέ τίτλο “ΜΗ ΜΕ ΛΕΡΩΣΕΙΣ”.
Ἡ ἐφημερίδα ἀνέφερε ὅτι ὁ διάλογος εἶχε γίνει στόν χῶρο τῆς ἐκτέλεσης, στή Βέργα Κορυφασίου, μεταξύ τοῦ μελλοθάνατου γιατροῦ Αντωνίου Πυλιώτη καί τοῦ ἐκτελεστοῦ του Σούλη Χωραϊτη ἀπό τούς Γαργαλιάνους.
Ἦταν αὐτός πού τόν εἶχε συλλάβει στούς Γαργαλιάνους, καί τοῦ εἶχε πάρει ἀμέσως τά παπούτσια του.
Ὁ γιατρός ὑπενθύμισε στόν ἐκτελεστή του τίς ὑπηρεσίες πού εἶχε ἐπανειλημμένα προσφέρει στήν οἰκογένειά του ἀφιλοκερδῶς, καί τοῦ ζήτησε νά τοῦ χαρίσει τή ζωή.
Σέ ἀπάντηση ἐκεῖνος τόν εἰρωνεύτηκε, λέγοντας ὅτι θά τοῦ κάνει τή χάρη νά τόν σφάξει τελευταῖο.
Τότε, ὁ μελλοθάνατος τοῦ ζήτησε τουλάχιστον νά μήν χρησιμοποιήσει τό μαχαίρι, ἀλλά νά τόν πυροβολήσει.
Σ'αὐτή τήν παράκληση τοῦ μελλοθάνατου γιατροῦ, ὁ ἐκτελεστής τόν διεβεβαίωσε ὅτι δέν θά ὑπέφερε, γιατί τό μαχαίρι του ἦταν ... γλυκό σάν μέλι.
Ὅταν δέ ἦρθε ἡ ὥρα τῆς σφαγῆς του, τόν διέταξε νά ἀλλάξει τή θέση τοῦ σώματός του γιά νά “μήν τόν λερώσει” μέ τό αἷμα του!
Γιά χρόνια πολλά μετά τόν θάνατό του ὁ λαός τῶν Γαργαλιάνων, στή συντριπτική πλειοψηφία του, δέν μποροῦσε νά πιστέψει ὅτι οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ δολοφόνησαν τόν ἐξαίρετο αὐτό ἐπιστήμονα, καί πρό παντός εὐγενή ἄνθρωπο.
Μετά ἀπό 10 καί 15 χρόνια, πού ἐγώ μεγάλωνα στούς Γαργαλιάνους, ἄκουγα συχνά τό ὄνομά του σέ συζητήσεις τῶν μεγαλυτέρων.
Πάντα μέ τό χαμόγελο, ἔτρεχε νά βοηθήσει τούς ἀσθενεῖς του.
Χρήματα, ἄν ὑπῆρχαν τά δεχόταν.
Ἄν ὄχι, βοηθοῦσε καί μέ τά φάρμακα.
Ακολουθεί απόσπασμα της περιγραφής της φριχτής σφαγής των 19 στη Βέργα από το βιβλίο μου «ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ 1940-45»:
«Στούς Γαργαλιάνους, τό ἀπόγευμα τῆς 22ας καί τήν 23η Σεπτεμβρίου ἐκτελέστηκαν ἑκατοντάδες ἄτομα.
Μετά τήν 23η Σεπτεμβρίου, οἱ ἐκτελέσεις ἦταν λίγες, καί πολύ ἐπιλεγμένες.
Ὅμως, στό Γυμνάσιο τῆς πόλης παρέμεναν ἀκόμη πολλοί κρατούμενοι(αρκετές δεκάδες).
Τό ἀπόγευμα τῆς 24ης Σεπτεμβρίου 1944, στό ἐργοστάσιο τοῦ Γιάννη Ζόμπολα (σ.σ. ο οποίος εσφάγη στην Πύλο)ἔγινε μιά σημαντική σύσκεψη στελεχῶν τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ Πελοποννήσου, Μεσσηνίας καί κατοίκων τῶν Γαργαλιάνων.
Τό περίεργο στοιχεῖο αὐτῆς τῆς σύσκεψης εἶναι ὅτι μερικοί ἀπό τούς Γαργαλιανιῶτες πού πῆραν μέρος μέχρι τότε δέν εἶχαν ἀναμιχθεῖ, τουλάχιστον φανερά, μέ καμμία πλευρά.
Δέν ἔχω τόν πλήρη κατάλογο τῶν παρόντων στή σύσκεψη.
Πάντως, ἔλαβαν μέρος καί οἱ κάτωθι:
- Ἀχιλλέας Μπλάνας, επικεφαλής ΚΚΕ Πελοποννήσου
- Νίκος Μπελογιάννης, Ειδικός απεσταλμένος του ΓΓ του ΚΚΕ Σιάντου
- Τάσος Κουλαμπᾶς, επικεφαλής ΕΑΜ Πελοποννήσου
- Στέλιος Διακουμογιαννόπουλος,
- Γεώργιος Μαστοράκης,
- Δημήτρης Δούμουρας (δάσκαλος, στέλεχος τοῦ ΕΑΜ Πύργου Τριφυλίας),
- Βασίλης Ἀρβανίτης (στέλεχος τοῦ ΕΑΜ ἀπό τό Ἀμπελόφυτο).
- Νίκος Θ. Καρυώτης, καί
- Σπύρος Α. Δημόπουλος.
(Γαργαλιανιώτες ήταν Ο Μαστοράκης -το αφεντικό του ΕΑΜ/ΟΠΛΑ/ΚΚΕ Γαργαλιάνων- και οι 2 τελευταίοι, οι οποίοι ήταν και κοντινοί συγγενείς θυμάτων!).
Ο Μπλάνας
Στή σύσκεψη ἔκαναν ἀπολογισμό τῶν “πεπραγμένων” μετά τή μάχη των Γαργαλιάνων που είχε τελειώσει στις 22 Σεπτεμβρίου με νίκη του ΕΛΑΣ, συζήτησαν τόν κατάλογο τῶν μέχρι τότε ἐκτελεσθέντων, και ἀπεφάσισαν ποιοί ἀπομένουν ἀκόμη να συλληφθούν και ποιοί νά ἐκτελεστοῡν.
(σ.σ. Δέν ὑπῆρχε ἀκόμη ἡ ρητή ἐντολή τῆς Κυβέρνησης, μέσω του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, πρός τό ΕΑΜ/ΕΛΑΣ νά σταματήσουν οἱ αὐτοδικίες καί τά παράνομα ἀνταρτοδικεία καί οἱ ἐκτελέσεις.
Αὐτό ἔγινε στίς 26 Σεπτεμβρίου).
Μεταξύ τῆς 24ης Σεπτεμβρίου, πού ἔγινε αὐτή ἡ σύσκεψη, καί τῆς 2ας Ὀκτωβρίου, ἡ κατάσταση τῶν ὑποψηφίων θυμάτων ἄλλαξε ἀρκετές φορές μέ τήν προσθήκη ἤ ἀφαίρεση ονομάτων. {...}
Μιά ἑβδομάδα ἀργότερα, τήν 1η Ὀκτωβρίου, συνέλαβαν καί 6 ἐπίλεκτα μέλη τῆς κοινωνίας τῆς Κυπαρισσίας καί 3 τῶν Φιλιατρῶν.
Τούς ἔφεραν κι αὐτούς καί τούς φυλάκισαν μαζί μέ τούς ἄλλους μελλοθάνατους στό Γυμνάσιο Γαργαλιάνων, στήν ἴδια αἴθουσα, αλλά χωριστά ἀπό τούς ἄλλους κρατούμενους.
[...] Σέ 8 ἀπό τούς μελλοθάνατους δόθηκε χάρη μέ τήν ἐπέμβαση διαφόρων παραγόντων τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ (Π.χ. Πρίν φύγει ὁ Τάσος Κουλαμπᾶς ἀπό τούς Γαργαλιάνους, πέρασε ἀπό τό Γυμνάσιο καί ἐλευθέρωσε προσωπικά τόν Γιάννη Θεοδωρόπουλο, μέ τόν ὁποῖο εἶχαν ὑπηρετήσει μαζί στό στρατό).
Ο Κουλαμπάς
Οἱ τρεῖς ἀπό τούς 8 πού σώθηκαν ἦταν ἀπό τά Φιλιατρά.
Πρός τιμήν τους, στελέχη τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ Φιλιατρῶν ἔφθασαν γρήγορα στούς Γαργαλιάνους καί ἀπαίτησαν ἀπό τίς Ἐπιτροπές Γαργαλιάνων καί Μεσσηνίας νά δώσουν ἀναστολή στήν θανατική καταδίκη τῶν συμπολιτῶν τους.
Τήν 3η Ὀκτωβρίου ἡ Ἐπιτροπή ΕΑΜ Γαργαλιάνων ἔλαβε μήνυμα ἀπό τήν Καλαμάτα ὅτι ἡ συνεχιζόμενη κράτηση ἀντιπάλων τους στό Γυμνάσιο Γαργαλιάνων εἶχε γίνει γνωστή, καί οἱ Βρετανοί ἤ ὁ Κανελλόπουλος ἐπρόκειτο νά στείλουν ἀντιπροσώπους νά ἐρευνήσουν τήν κατηγορία.
Οἱ ἡγέτες τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ Γαργαλιάνων, ἀπεφάσισαν νά δολοφονή¬σουν τούς 19 από τους μελλοθάνατους που είχαν κρατούμενους.
Τους έδιωξαν τόσο γρήγορα γιά τόν προκαθορισμένο τόπο ἐκτελέσεως, ὥστε:
1. Δέν περίμεναν νά φέρουν στά γραφεῖα τῆς Πολιτοφυλακής/ΟΠΛΑ τούς 2 τελευταίους μελλοθάνατους, τόν Παναγιώτη Κάππο, καί τόν Νίκο Δεληγιάννη από τον Πύργο καιτην Αγορέλιτσα αντίστοιχα.
2. Δέν ἔχασαν χρόνο οὔτε γιά νά καλέσουν τα μέλη της ΟΠΛΑ πού χρησιμοποιοῦσαν γιά τόσο “σπουδαίες” ἀποστολές, ἐκτός ἀπό τόν Σούλη Χωραΐτη, πού ἔτυχε νά εἶναι παρών στό γραφεῖο τῆς ΟΠΛΑ.
Ἔτσι, τήν σκληρή ἀποστολή τήν ἀνέθεσαν στόν “ἄνθρωπο τοῦ Γραφείου” τῆς Πολιτοφυλακῆς Γαργαλιάνων, τόν Γιάννη Βασιλόπουλο.
(σ.σ. Ὁ Βασιλόπουλος ἦταν “ὁμαδάρχης” τῆς Πολιτοφυλακῆς τοῦ ΕΑΜ στούς Γαργαλιάνους, ὑπεύθυνος γιά τήν ἐντός τῶν γραφείων τῆς ΟΠΛΑ “περιποίηση” τῶν κρατουμένων, ἀλλά δέν ἦταν σφαγέας).
Αὐτός μέ τή σειρά του, ἐκτός ἀπό τόν Χωραΐτη, πῆρε μαζί του καί δυό “περιφερειακά” μέλη τοῦ ΕΑΜ καί τῆς Πολιτοφυλακῆς, τόν Μπάμπη Ζόμπολα καί τόν Νίκο Μιχόπουλο (ἤ Μοῦλο).
Αὐτοί οἱ 4, ἦταν οἱ συνοδοί τῶν 19 μελλοθανάτων ἀπό τούς Γαργαλιάνους μέχρι τή Βέργα, κοντά στό Κορυφάσιο.
Γιά νά μήν ἔχουν ἀντιδράσεις ἀπό τούς κρατούμενους, τούς εἶπαν ὅτι θά τούς πήγαιναν στήν Καλαμάτα.
Γιά νά τούς καθησυχάσουν ἀκόμη περισσότερο, τούς ἔδωσαν καί ἀπό μιά κουβέρτα νά πάρουν μαζί τους.
Τούς εἶπαν, ὅτι ἡ κουβέρτα θά τούς χρησίμευε στόν δρόμο καί στό ἑπόμενο κρατητήριο, στήν Καλαμάτα!
Μετά ἀπό σκληρή πεζοπορία -ἀφοῦ ἦταν ὅλοι τους ξυπόλητοι, ὅπως καί οἱ 16 πρίν ἀπ'αὐτούς, πού ἔσφαξαν στό κοντινό Λεζάκι στις 23 Σεπτεμβρίου - ἔφθασαν στήν τοποθεσία Βέργα μετά τό Κορυφάσιο.
Ἐκεῖ, τούς ἔσφαξαν μέ σαδιστικό καί κτηνώδη τρόπο δῆθεν “ἀγανακτισμένοι πολίτες-σφαγεῖς” πού τούς περίμεναν μαζί με τον Σούλη Χωραϊτη.
Φυσικά, οἱ σφαγεῖς καί ἡ τοποθεσία πού περίμεναν τήν κουστωδία τῶν μελλοθανάτων, εἶχαν προκαθορισθεῖ ἀπό ἐκείνους πού σχεδίασαν τή δολο-φονία τῶν 19 ἄτυχων δημοκρατικῶν πολιτῶν τῆς Τριφυλίας.
Τά ὀνόματα τῶν 19 ἀθώων θυμάτων εἶναι τά κάτωθι:
Τά θύματα τῆς Βέργας (3-10-1944)
1. Ἀριστομένης Ἀλιφέρης (Στρατιωτικός γιατρός - Τσουκαλέϊκα)
2. Ἀντώνιος Γαλανόπουλος (Ἀγρότης, Γαργαλιάνοι)
3. Ἀριστομένης Γαραντζιώτης (Ἀγρότης, Φλόκα)
4. Κων/νος Παν. Γεωργόπουλος (Ἀγρότης, Γαργαλιάνοι)
5. Κων/νος Χ. Γκιαούρης (Ἀγρότης, Λεύκη)
6. Φώτιος Ἠλ. Γρηγορόπουλος (Ἀγρότης, Κυπαρισσία)
7. Ἀντώνιος Θ. Δημητρακόπουλος (Συμβολαιογράφος, Κυπαρισσία)
8. Ἰωάννης Δ. Διακουμόπουλος (Καγιαννᾶς) (Ἔμπορος, Γαργαλιάνοι)
9. Δημήτριος Ζώγας (Δασάρχης, Κυπαρισσία)
10. Βασίλειος Κακκίσης (Δικηγόρος, Κυπαρισσία)
11. Παντελής Κ. Κρανιδιώτης (Ἀγρότης, Γαργαλιάνοι)
12. Γεώργιος Ι. Μίχαλος (Ἀγρότης, Γαργαλιάνοι)
13. Γεώργιος Ἀθ. Πετρόπουλος (Ἀγρότης, Κυπαρισσία)
14. Ἀντώνιος Ἐπ. Πυλιώτης (γιατρός, Γαργαλιάνοι)
15. Φώτιος Στασινόπουλος (Κυπαρισσία)
16. Ἀλέκος Ν. Τουμπέκης (Ἀγρότης, Γαργαλιάνοι)
17. Παναγιώτης Τσιρώνης (Ἀγρότης, Λεύκη)
18. Γεώργιος Π. Χριστοφιλογιάννης (Ντεντώνης) (Ἔμπορος, Γαργα-λιάνοι)
19. Βασίλειος Δ. Χρυσανθακόπουλος (Ὀδοντίατρος, Γαργαλιάνοι).
Ἀπό τά 19 θύματα τῆς Βέργας μόνον 7 (οἱ ὑπ'ἀριθμόν: 1, 3, 4, 15, 16, 17, καί 19) ἦταν ὁπλίτες τοῦ ΤΑ Γαργαλιάνων.
Ὅλα τά θύματα τῆς Βέργας ἦταν εὐηπόληπτα ἄτομα τῆς Τριφυλίας.
Κανείς τους δέν ἄξιζε νά σφαγεῖ μέ αὐτό τόν ἀπάνθρωπο τρόπο.
Μετά τήν ἐν ψυχρῷ σφαγή τῶν 19 ἀνθρώπων, ἡ παρέα τῶν δημίων τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ κρατώντας στά χέρια τους ροῦχα ἀπό τούς νεκρούς, πῆγαν σέ ταβέρνα τοῦ Κορυφασίου, ὅπου ἔφαγαν, ἤπιαν καί τραγούδησαν!
Ἀπό παρόμοιες πράξεις φαίνεται καθαρά ὅτι εἰδικά στήν ΟΠΛΑ εἶχαν προσχωρήσει τά χειρότερα στοιχεῖα τῆς κοινωνίας.
Ἀλλά καί οἱ ἀδελφές ὀργανώσεις τοῦ ΕΑΜ καί τοῦ ΕΛΑΣ δέν ἦταν καλύτερες, τουλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ τά ἡγετικά τους στελέχη, ἄν κρίνουμε ἀπό αὐτά πού διέταξαν καί αὐτά πού ἐπέτρεψαν νά γίνουν.
Οἱ γενοκτονίες τοῦ Σεπτεμβρίου 1944 -στήν Καλαμάτα, στόν Μελιγαλά, στούς Γαργαλιάνους, καί στήν Πύλο- ἀνήκουν κυρίως στά στελέχη καί δίνουν τήν ταυτότητά τους.
Ἕνα ἄλλο στοιχεῖο σχετικό μέ τίς ἀπάνθρωπες δολοφονίες στό Λεζάκι (σ.σ. 16 κάτοικοι Γαργαλιάνων εσφάγησαν στο Λεζάκι στις 3 Σεπτεμβρίου) καί στή Βέργα τοῦ Κορυφασίου, πού ἔκανε τό μαρτύριο τῶν θυμάτων πολύ μεγαλύτερο, εἶναι ἀκριβῶς ἡ τοποθεσία τοῦ σφαγιασμοῦ τους.
Τό Λεζάκι καί ἡ Βέργα ἀπέχουν τουλάχιστον 18 χιλιόμετρα ἀπό τούς Γαργαλιάνους (ἴσως κάτι λιγότερο μέ τήν εὐθεία διαδρομή πού ἀκολούθησαν οἱ πομπές τῶν μελλοθανάτων).
Τά θύματα ὁδηγήθηκαν ἐκεῖ, προφανῶς ἐπειδή οἱ περισσότεροι δολοφόνοι πού εἶχαν ἐπιλεγεῖ ἦταν ἀπό ἐκεῖ κοντά.
Τούς πῆγαν ἐκεῖ πεζοπορία, καί μάλιστα δεμένους ἀνά δυό μεταξύ τούς ἀπό τά χέρια.
Ἀπό ὅλους εἶχαν πάρει τά παπούτσια, ὥστε περπατοῦσαν ξυπόλητοι.
Μποροῦμε μόνο νά φαντασθοῦμε τίς μαῦρες σκέψεις καί τό ἄγχος τῶν ἄτυχων μαρτύρων κατά τή μακρά πορεία πρός τόν Γολγοθά τους.
Γιατί τούς πῆγαν ἐκεῖ γιά νά τούς δολοφονήσουν;
Μήπως, γιά μεγαλύτερη ἀσφάλεια τῶν δολοφόνων; Γιά νά βρεθοῦν τά θύματα μακράν τῶν οἰκείων τους μετά θάνατον;
Αγνωστον.
Ὁ μόνος λόγος πού φαίνεται πιθανός, εἶναι ὅτι ἐκεῖ εἶχαν ἕτοιμους τούς δολοφόνους.
Ὁποιοσδήποτε ὅμως κι ἄν ἦταν ὁ λόγος ἤ οἱ λόγοι τῆς μετα¬φορᾶς τους τόσο μακριά, ἡ σφαγή τῶν 35 θυμάτων στό Λεζάκι καί στή Βέργα ἔγινε πιό ἀπάνθρωπη, καί δείχνει τήν ἔλλειψη κάθε στοιχείου ἀνθρωπιᾶς ἀπό τούς ἠθικούς καί τούς φυσικούς δολοφόνους, μέλη τῶν ὀργανώσεων τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ.
Δυστυχῶς ὅμως, ὅπως καί στίς περιπτώσεις ἄλλων φρικτῶν ἐγκλημάτων τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ, αὐτά πού γράφονται ἀπό ἀπολογητές τῆς ἀριστερᾶς δέν ἔχουν καμμιά σχέση μέ τήν πραγματικότητα.
Τά περί “πονεμένων πολιτῶν” πού ἐμφανίστηκαν ἐκεῖ δῆθεν τυχαία καί τούς ἐκτέλεσαν, εἶναι ψέμματα, ἀνάξια σχολιασμοῦ.
Αὐτό κάνει καί ὁ Γρηγόρης Κριμπάς στό βιβλίο του, πού ὑποτίθεται ὅτι εἶναι ἱστορικό, ἀλλά τό περιεχόμενό του δεν έχει ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΪΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ, ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΟ, και φαντάζει μόνο σάν πρόχειρη ἀγόρευση συνήγορου ὑπεράσπισης τῶν δημίων.
Ἰδού μερικά πού γράφει ο Κριμπάς:
“... Μετά τή μάχη (σ.σ. τῶν Γαργαλιάνων) ὅμως δόθηκε ἀμνηστεία καί καμμιά ἐκτέλεση δέν ἔγινε ἐκτός ἀπό τά δέκα περίπου μέλη τῆς σκληροπυρηνικῆς ὁμάδας (ἀνάμεσά τους ὁ γιατρός Πυλιώτης καί ὁ ἐπιχειρηματίας Γιάννης Ζόμπολας) πού σκότωσε ὁ Ἀραπάκος ὑπό τίς ἑξῆς συνθῆκες:
Τά μέλη τῆς ὁμάδας πιαστήκανε καί τούς ὁδηγοῦσαν στό ἀνταρτοδικεῖο νά δικαστοῦνε.
Ο ιατρός Αντώνιος Πυλιώτης
Ἔξω ἀπό τό Κορυφάσιο καθίσανε λίγο νά ξεκουραστοῦνε. [...]
Ξαφνικά ἐμφανίστηκε ἕνας ἄνδρας ἀπό τό Κορυφάσιο πού εἶχε τό ψευδώνυμο “Ἀραπάκος” καί τοῦ ὁποίου τήν οἰκογένεια εἶχαν ἀφανίσει οἱ ταγματασφαλίτες, ἔστησε ἕνα ὁπλοπολυβόλο καί τούς σκότωσε...
Ὁ Ἀραπάκος συνελήφθη ἀπό τούς ἀντάρτες καί ἀκούστηκε ὅτι θά τόν περνοῦσαν ἀπό ἀνταρτοδικεῖο. Ἀκολούθησαν οἱ γνωστές ραγδαῖες ἐξελίξεις καί δέ γνωρίζω τί ἀπέγινε”.
(Γρήγ. Κριμπά, ὅ.π., σελ. 365).
Ὁ Ἀραπάκος (Γεώργιος Πανωσκάλτσης), πού εἶχε ἡγετική θέση στούς δήμιους τῶν 19 στή Βέργα ἀναφέρεται ὡς “ἀγωνιστῆς τῆς Ἀντίστασης” στό βιβλίο τοῦ Γιάννη Λέφα!
Φυσικά δέν ἔγινε δήμιος ἀπό ἀντίποινα, ἀφοῦ οἱ ταγματασφαλίτες δέν εἶχαν ἐκτελέσει ποτέ κανέναν ἀπό τό Κορυφάσιο ή την περιοχή!
Νά σημειωθεῖ ὅτι στήν ἀνατριχιαστική σφαγή τῶν 19 Τριφυλίων στή Βέργα δέν συμμετεῖχαν οἱ 3 ἀπό τούς 4 πολιτοφύλακες πού τούς συνόδευσαν ἀπό τούς Γαργαλιάνους, ὁ Βασιλόπουλος, ὁ Ζόμπολας καί ὁ Μιχόπουλος (Μοῦλος).
Ἀπό τίς δικές τους καταθέσεις, οἱ ἀρχές ἔμαθαν τά ἑπόμενα χρόνια τίς λεπτομέρειες τῆς σφαγῆς καί τά ὀνόματα τῶν ὑπευθύνων γιά κάθε θύμα.
Οἱ ὁμαδικές δολοφονίες ἀθώων ἀπό τό ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ μετά τή Μάχη τῶν Γαργαλιάνων -μέσα στήν πόλη, στό Κουτσουβέρι, στό Λεζάκι, στήν Πύλο, στή Βέργα- ἀναμένουν ἀκόμη, τό 2009, κάποια ἔνδειξη συγγνώμης ἀπό τούς ἡγέτες καί ἀπολογητές τῆς Ἀριστερᾶς πού ἀκολούθησαν μετά τά μαῦρα ἐκεῖνα χρόνια.
Αλλά και οι Γαργαλιάνοι λησμόνησαν τα θύματα.
Ούτε μνημείο υπάρχει,ούτε μνημόσυνο γίνεται.
Καί οἱ Ἑλληνικές ἀρχές γενικά, λησμόνησαν ὅτι ἐπειδή ὁ ΕΛΑΣ εἶχε ἀναγνωριστεῖ ὡς συμμαχικός στρατός, τά ἐγκλήματα πολέμου πού διέπραξε στή Μεσσηνία καί ἀλλοῦ στήν Πελοπόννησο δέν παραγράφονται!»
Αυτά έγιναν στις 3 Οκτωβρίου 1944, και σήμερα η Βουλή των Ελλήνων τιμά τον πρώτο Αρχηγό της ΟΠΛΑ!!!
Που βαδίζει η Ελλάδα?
No comments:
Post a Comment